این خانم بقدری فروتن و با اخلاق بود که حد نداشت شخصی مانند حسن که اطلاعات درستی ندارد آنهم با قدرت سعی در اثبات علامه دهر نبودن این خانم می کند که انسان از ضعف عقل اینطور افراد در حیرت می ماند. واقعیت این است که کسی به این مقام نمی رسد جز درسایه زحمت، تلاش، بی خوابی، عرق ریختن و . . . یعنی برای اینکه یک مسئله علمی که 50 سال است بالاترین دانشمندان جهان از حل آن عاجز مانده اند را بتوانی حل کنی باید فکرت ، ذکرت ، خوابت ، بیداریت همه و همه در این راستا قرار گیرند و دارای تمرکز فکر باشی امروز خانه فاطمه خانم و صغری خانم میهمان هستیم چرا خانه او لوستر دارد ما نداریم چرا ماشین او اینجوری است چرا لباس من اینجوری است و . . .  اجازه نمی دهد که طرف بتواند به قله های علم و دانش برسد. اگر می بینی که این زن دچار این بیماری شد و در کشوری که دارای بالاترین امکانات پزشکی دنیا را دارد متاسفانه جان داد این بود که او از حصار تن خود خارج شده بود و به تن خود و بیماری خود نمی اندیشید فکر او تدریس دانشگاه ، شرکت درکنفرانس های علمی و ارائه مقالات علمی بود که چون عاشقانه تمام فکر و ذهن او در اینها بود از تن خود غافل شد. او وقتی که فهمید بیماریش متاستاژ داده و گسترش یافته و امیدی به بهبودیش نبود . در جائی به همسرش گفته بود که از اول هم عدالتی نبود یعنی منی که از هوش بالا نسبت به دیگران برخوردار بودم عدالتی نبود و الان هم که باید زودتر از دیگران بمیرم اگر بپذیرم که بی عدالتی شده باید این بی عدالتی را با بی عدالتی اول با هم سربسر کنم  بنابر این از کسی گله مند نیستم. اگر جناب حسن حقیقت را فهمیده بودی این حرف را نمی زدی؟ الله اکبر از بعضی از مردم ایران!