اتصال کوتاه

.

دورانی که صندوقدار برچسب قیمت روی کالاها را می‌خواند به پایان رسیده است

.

یکی از روزهای سال 1952 بود که «نورمن جوزف وودلند⁽¹⁾» روی ماسه‌ی نرم خط‌هایی کشید. این پیشاهنگ⁽²⁾ سابق مدتی به آنها خیره شد و به یاد خط و نقطه های تلگراف، الفبای مورس⁽³⁾، افتاد. او بعدها از این ایده با همکاری مهندسی به نام «برنهارد سیلور⁽⁴⁾» الفبای جدیدی که متشکل از خطوطی با ضخامت‌های متفاوت بود را ابداع کرد. این الفبای رمزیِ خط‌خطی که مانند مجموعه ای از میله های کلفت و نازک به نظر می‌رسیدند، زیر نام «بار کُد⁽⁵⁾» در همان سال 1952 به عنوان اختراع به ثبت رسید و برای آن حق امتیاز یا «پاتنت» صادر شد. اما تا زمانی که این ابداع قابلیت کاربری عمومی و روزمره پیدا کند، بیست سالی طول کشید.

اولین کالایی که با خواندن بارکد آن خریداری شد، یک بسته آدامس «ریگلیز⁽⁶⁾» بود که از آن روز، یعنی 26 ژوئن 1974، تا امروز در «موزه ملی تاریخ آمریکا» در واشنگتن نگهداری می‌شود.

امروزه، اما، گوش مشتریان فروشگاه‌ها مدت‌ها است که با صدای بوق‌های کوتاه سر صندوق آشنا است، موضوعی که 50 سال پیش یک اتفاق هیجان‌انگیر می‌نمود.

.
.

پانویس‌ها:
1) Norman Joseph Woodland

2) Pathfinder

3) Morse Alphabet

4) Bernhard Silver

5) Bar Code

6) Wrigley‘s