اتصال کوتاه

.

.

.

شرکت معظم آمریکایی اینتل را کمتر کسی از دوستداران الکترونیک و کامپیوتر نمی‌شناسد. این شرکت که در هجدهم ژوئیه سال 1968 با نام MN Electronics در کالیفرنیا با هدف تولید افزاره‌های نیمه‌رسانا تاسیس شده بود، امروزه با مقام 7-مین شرکت فن‌آورانه جهان شناخته می‌شود و علاوه بر ایالات متحده، در کشورهای کاستاریکا، مکزیک و اسراییل شعب تولیدی و تحقیقاتی دارد.

.

سابقه‌ی شرکت اینتل در اسراییل

سال 2024 مصادف است با 50-مین سالگرد حضور شرکت اینتل⁽¹⁾ در سرزمین‌های اشغالی. این حضور که از سال 1974 آغاز شد، شامل واحدهای تولیدی و واحد پژوهشی است که با به کارگیری 11700 نفر پرسنل (3900 نفر در تولید و 7800 نفر در پژوهش و توسعه) در ارایه‌ی محصولاتی چون تراشه Centrino و پردازنده‌های Intel Core و هوش مصنوعی این کنسرن بین‌المللی مشارکت داشته‌اند و نقش مهمی در موفقیت اینتل بازی کرده‌اند. این واحدها عبارتند از:

اینتل حیفا⁽²⁾: مرکز توسعه سخت‌افزار و نرم‌افزار برای پردازنده‌ها و هوش مصنوعی،

اینتل پتا تیکواه⁽³⁾: مرکز توسعه راه حل‌های ارتباطی و هوش مصنوعی.

اینتل بیتالمقدس⁽⁴⁾: مرکز توسعه ارتباطات، نرم افزار و امنیت سایبری. مرکز توسعه جهانی خودروهای خودران (Mobileye).

اینتل کیریات گات⁽⁵⁾: پیشرفته‌ترین مرکز تولیدی اینتل.

.

اینتل یکی از بزرگ‌ترین کارفرمایان این سرزمین است. صادرات اینتل اسراییل در سال 2022 بالغ بر 7/8 میلیارد دلار بوده که برابر 5/5% از صادرات محصولات با فن‌آوری پیشرفته و 1/75% تولید ناخالص ملی رژیم اشغالگر را تشکیل می‌داده است.

.

نقش برتری‌آور کمک‌های آمریکا

از این اعداد و ارقام می‌توان نتیجه‌گیری کرد که اگرکمک‌های امریکا به رژیم صهیونیستی نباشد، این رژیم دو روز هم دوام نخواهد آورد. شاید در ظاهر حجم کمک‌های سالانه‌ی آمریکا سه تا پنج میلیارد دلار اعلام شود، اما طبق یک محاسبه‌ای که اخیراً انجام شده، مقدار کمک‌های مستقیم و غیرمستقیم امریکا به حاکمان فلسطین اشغالی سالانه عددی بیش از 30 میلیارد دلار است که به شکل‌های مختلف صورت می‌گیرد.

در مورد فن‌آوری‌های پیشرفته‌ی رژیم اشغالگر، که عامل مهم برتری‌ساز آن بر کشورهای پیرامونی بود، جالب است بدانیم که این فن‌آوری‌ها 50 درصد از کل صادرات این رژیم را تشکیل می‌دهند، و به عنوان مثال صادرات 13 میلیارد دلاری سلاح در سال 2023 بخشی از همین فن‌آوری‌های پیشرفته است. سرمایه‌گذاری اینتل در فلسطین اشغالی بزرگ‌ترین سرمایه‌گذاری متمرکز یک کمپانی امریکایی بود که از دو معافیت بسیار مهم برخوردار بود:

نخست کمک سه میلیارد شِکِلی⁽⁶⁾ رژیم که معادل یک میلیارد دلار پول می‌شد، و دیگری هم معافیت‌های مالیاتی دولت امریکا که سالانه سر به صدها میلیون دلار می‌زد.

.

ساختمان یکی از واحدهای تولیدی اینتل در سرزمین‌های اشغالی

.

شرکت اینتل در بیم و امید

ولی شرکت اینتل تصمیم گرفته است که این پول را در واحد صنعتی کیریات‌گات هزینه نکند؛ دلیلش را به صورت شفاف اعلام نکرده، اما روشن است که از آینده می‌ترسد. همین الان بخش‌های مهمی از کارخانجات متعلق به کمپانی‌های خارجی یا به دلیل حملات مقاومت تعطیل هستند و یا به دلیل اینکه نیروی کارشان به میدان جنگ اعزام شده‌اند معطل مانده‌اند.⁽⁷⁾

براساس اعلامیه دسامبر گذشته، شرکت اینتل قرار بود کارخانه‌ی این شرکت در فلسطین اشغالی را با سرمایه‌ای بالغ بر 25 میلیارد دلار توسعه دهد. در چارچوب این توافق قرار بود شرکت اینتل کمک‌های تشویقی به مبلغ 3/2 میلیارد شِکِل از دولت اسرائیل دریافت و در مقابل متعهد به خرید تولیدات و خدمات کارخانه جدید به قیمت 60 میلیارد شِکِل از شرکای اسرائیلی خود در این مدت شود.

همچنین در ماه مارس گذشته نیز اعلام شد که شرکت اینتل قرار است همچنین یک نیروگاه برای این کارخانه با سرمایه 900 میلیون دلاری بسازد که توافقنامه آن به امضا رسید و قرار شد کار ساخت آن در سال 2026 انجام شود و برای 20 سال برق شرکت را تامین کند. این دو مجموعه روی هم رفته ده‌ها هزار شغل برای اشغالگران فراهم می‌کردند که در ادامه در مورد نوع این شغل‌ها هم خواهم نوشت که قرار بر چه موضوعی بوده است.

.

سرمایه‌گذاری بدون امنیت؟

با این حال منابع آگاه به کالکالیست⁽⁸⁾، نشریه و وبگاه اقتصادی، خبر دادند که شرکت اینتل اسرائیل بخش‌‌هایی از فعالیت خود را به خارج از فلسطین اشغالی منتقل کرده است، و حتی شماری از مسئولان عالی‌رتبه‌ی این شرکت نیز از فلسطین اشغالی به دفاتر اینتل در اوهایو منتقل شده‌اند. حالا اینکه چگونه اینتل از این معافیت دوگانه رژیم اشغالگر و دولت امریکا چشم‌پوشی کرده، به نظر می‌رسد بیشتر از ترس آینده است، چرا که هر اتفاقی می‌تواند بیش از 25 میلیارد دلار سرمایه بنیادین این کمپانی را بر باد بدهد.

.

گزارش وبسایت اقتصادی « کالکالیست» از انصراف اینتل از برنامه توسعه در فلسطین اشغالی

.

با این حال، مسئولان شرکت اینتل نیز به این رسانه خبر دادند، گرچه فعالیت آنها در فلسطین اشغالی ادامه خواهد یافت، اما میزان توسعه فعالیت‌های شرکت در کشورهای مختلف به پارامترها و عواملی بستگی دارند که متغیر هستند و معمولاً تغییرهایی در جدول‌های زمان‌بندی برنامه‌های آنها به وجود می‌‌آید. (البته خجالت کشیده‌اند بگویند که شما از تامین امنیت شهرک‌نشین‌ها عاجزید، چگونه می‌خواهید امنیت کارخانجات ما را تامین کنید!)

.
آرزوهای بر باد رفته

اما جالب است بدانیم که صهیونیست‌ها می‌خواستند با آوردن این سرمایه‌گذاری بزرگ و ایجاد ده‌ها هزار شغل، هم کلیمیان بیشتری را از اروپا و امریکا به فلسطین اشغالی بکشانند – با حقوق خوب و مزایای بیشتر که وسوسه‌کننده باشد – و هم اینکه بخشی از مهاجران معترض در داخل به وضعیت معیشت و درآمد را در این مجموعه مشغول کرده و به نوعی زبان آن‌ها را ببندند و به جای آن‌ها نیروی کار ارزان‌قیمت را از هند و برخی کشورهای دیگر وارد کنند.

در هر صورت، مسوولان شرکت اینتل مانند سایر کمپانی‌های امریکایی که در سرزمین‌های اشغالی سرمایه‌گذاری هنگفتی کرده‌اند این روزها به شدت با مشکل روبه‌رو هستند. بیشتر خطوط تولید تعطیل یا نیمه‌فعال هستند و آن‌هایی که در شمال فلسطین اشغالی قرار دارند هشت ماه است کار نمی‌کنند. این یکی از مهم‌ترین دستاوردهای طوفان الاقصی است: پایین آمدن رتبه صهیونیست‌ها در ریسک سرمایه‌گذاری باعث شده تا کسی به فکر حضور اقتصادی در مناطق اشغالی نباشد.

این موضوع، حوزه‌ی فضای کسب و کار رژیم را به شدت تحت تاثیر قرار می‌دهد. همین عامل باعث خواهد شد تا دیگر کمپانی‌های بزرگ امریکایی هم در سرمایه‌گذاری خود در فلسطین اشغالی تجدیدنظر کنند. به علاوه، این موضوع یک ضربه جدی به رژیم صهیونیستی خواهد بود: مهاجرت معکوس که این بار شامل «فرار مغزها» می‌شود با سرعت بیشتر روی خواهد داد. در آینده خواهیم دید که در هر کارخانه اینتل در جهان، تحصیل‌کرده‌های ماهر یهودی مشغول خواهند شد.

طوفان الاقصی و بیش از هشت ماه جنگ نابرابر هر چند با جنایت‌های وسیع رژیم اشغالگر مواجه شد، ولی ضرباتی این‌چنینی به پیکره اقتصاد به هم ریخته صهیونیست‌ها وارد کرد تا آنان نتوانند زیر بار مشکلات متعدد اقتصادی کمر راست کنند. سرمایه‌گذاری 25 میلیارد دلاری اینتل قرار بود سالانه صدها میلیون دلار برای صهیونیست‌ها آورده‌ی مالی در حوزه‌ی مالیات داشته باشد که حالا همه‌ی این اوهام بنیامین نتانیاهو بر باد رفته است. فضای امنیتی رژیم به هیچ عنوان مناسب سرمایه‌گذاری نیست، بلکه بیشتر مناسب فرار سرمایه است.

.

.

نگارنده: دکتر کریم جعفری  (با اندکی دخل و تصرف در متن)

.

.

پانویس‌ها:

1)  Intel Corporation

2) Intel Haifa

3) Intel Petah Tikvah

4) Intel Jerusalem

5) Intel Kiryat Gat

6) Shekel

7) در هفته های گذشته، حزب‌الله لبنان بارها صنایع نظامی رژیم صهیونیستی را هدف حملات موشکی موفقیت‌آمیز خود قرار داده است. در تصویر زیر کارخانجات وابسته به صنایع نظامی رژیم صهیونیستی موسوم به «بلاسان» در شهرک سعسع با سه تیر موشک هدایت‌شونده هدف قرار گرفت. این کارخانجات در سال ۱۹۸۵ ساخته و توسعه یافتند و رژیم صهیونیستی هیچ وقت فکر نمی‌کرد روزی قرار است منطقه شمال سرزمین‌های اشغالی به میدان نبرد تبدیل شود و صنایع گرانقیمتی که در این مناطق ایجاد کرده، هدف حملات مقاومت لبنان قرار بگیرد.

.

تصویری از رصد پهپاد شناسایی حزب‌الله لبنان از مجتمع صنایع نظامی پشتیبانی و

توسعه وسایط نقلیه هوایی، زمینی و دریایی «بلاسان» که بعداً هدف قرار گرفت.

این اتفاق می تواند هر زمان برای اینتل بیفتد!.

با توجه به وسعت این کارخانجات شلیک سه تیر موشک ضد زره شاید آسیبی بسیار جزیی به این صنایع وارد کند اما این حملات، نمادین و صرفاً تیر اخطار به رژیم اشغالگر است. اخطار که حزب‌الله می‌داند و می‌تواند ‌چگونه مراکز راهبردی و صنایع حساس دشمن را هدف قرار دهد. علاوه بر این، حمله بسیار موثر موشکی و پهپادی «وعده‌ی صادق» ایران به سرزمین‌های اشغالی فلسطین نشان داد که صهیونیست‌ها به لحاظ پدافندی بسیار ضعیف هستند. با توجه به مساحت بسیار اندک فلسطین اشغالی و مستقر بودن کانون‌های جمعیتی و صنایع در محدوده‌ای خاص، معمولاً پدافند کردن از سرزمین‌های اشغالی باید آسان باشد، ولی کیفیت عالی پرنده‌های ایرانی و ضعف پدافندی رژیم اشغالگر نشان دادند که مقابله با پرنده‌های تهاجمی چندان آسان هم نیست.

8) Calcalist: Israeli daily business and economics newspaper and website

.

.

مطالب مرتبط:

.
.

.