الگوریتمها فرهنگها را از پا درمیآورند و انسانها را یکسانسازی میکنند. پرسش، اما، این است که چگونه میتوانیم زندگی خود و خاصبودن خود را بازپسبگیریم؟ آیا بازگرداندن انسانیت و خودبودگی در عصر هوش مصنوعی ممکن است؟
پس از استقلال کشورهای مغرب عربی، مبارزان قدیمی میگفتند: «استعمار از در رفت، اما از پنجره بازگشت» - و حالا این بازگشت در قالبهای نوینی از سلطه، از پنجرهی استعمار دیجیتال در حال وقوع است. این کنترل را میتوان در چیرگی شرکتهای بزرگ فناوری و رسانهای غرب مشاهده کرد، در حالی که جنوب جهانی دایم در تلاش یافتن راهحلی جایگزین است.
در آغاز سال گذشته میلادی، 2024، در حدود 5،35 میلیارد نفر از مردم دنیا از اینترنت استفاده میکردند که برابر66،2% جمعیت جهان بوده است. تعداد کاربران اینترنت در همان سال 1،8% بیشتر از سال ماقبل بوده است، یعنی فقط در سال 2023 بر تعداد کاربران جدید اینترنت 97 میلیون نفر اضافه شده است.
رویای اینترنت بهعنوان بستری برای ارتباط جهانی بین انسانها، در سیلی بنیانکن از محتوای پوچ و بیارزش در حال غرق شدن است: آیا به نقطهی غلبهی محتوای غیرواقعی در اینترنت رسیدهایم؟
میکروارگانیسمهایی که از برق تغذیه میکنند و از الکترونها و دیاکسید کربن، مواد شیمیایی پایه و مواد اولیه برای سنتز پلیمرهای مهم تولید میکنند. این به نظر ایدهای امیدوارکننده برای ورود به یک اقتصاد چرخهای پایدار مبتنی بر برق میرسد. اما موضوع به این سادگیها هم نیست.
ناقصبودنِ امر دیجیتالیسازی و سختگیریهای قانونی و نگرانیهای مربوط به حفاظت از دادههای خصوصی افراد، رشد نوآوریهای هوش مصنوعی در آلمان را کند میکند
باکتریهای کابلی یکی از جذابترین و منحصر به فردترین میکروارگانیسمها در دنیای میکروبی هستند. این باکتریها توانایی هدایت جریان الکتریکی را دارند و از این طریق نقش مهمی در اکوسیستمهای آبی ایفا میکنند. آنها نه تنها در تجزیه مواد آلی و کاهش آلایندهها مؤثر هستند، بلکه میتوانند به کاهش گازهای گلخانهای نیز کمک کنند.
ترس میتواند تأثیر زیادی بر زندگی روزمره داشته باشد. چنین افراد معمولاً با استفاده از استراتژیهای اجتنابی سعی در پرهیز از موقعیتهای دلهرهآور و استرسزا دارند، اما این استراتژیها تأثیر منفی زیادی بر زندگی شخصی و حرفهای آنها میگذارد.