اتصال کوتاه

.

.

خاطره ای از رادیوآماتور، محمد پایوندی، از دوران جنگ

.

سلام به همگی در جهت لبخند شما:

از پیش از انقلاب تا همین اواخر و طبعاً در زمان جنگ عراق علیه ایران، مقررات رادیوآماتوری وضع شده از گذشته معتبر بودند. بنا بر تبصره ی 1 ماده 25 مقررات رادیوآماتوری، خرید و فروش و حتی نگه داری کریستال کوارتز بدون اجازه ی وزارت پست و تلگراف و تلفن ممنوع اعلام شده بود و به همین علت یافتن کریستال برای ساخت مدارهای نوسانگری که فرکانس پایداری داشته باشند و  برای امور رادیوآماتوری مناسب باشند، غیرممکن بود.

کریستال کوارتز به ندرت در بازار پیدا می شد و اغلب منحصر به کریستال هایی بود که در مدارهای تلویزیون رنگی، مانند بوردهای پال-سکام مورد مصرف داشتند. روشن است که ما هم مانند همه ی دیگر رادیوآماتورها و دوستداران رادیوآماتوری حریص به تهیه این قطعه ی عزیز(!) بودیم.

در کشاکش جنگ، روزی در یک منطقه جنگی بودیم که با هدف قرار گرفتن یک میگ روسی و ساقط شدن آن در نزدیکی موضع استقرار ما، ما بدون توجه به تیر و ترکش، با هدف درآوردن قطعات مخابراتی و علی الخصوص کریستال های این هواپیما، با لوازم مربوط (!!) مانند سرنیزه به طرف محل سقوط جنگنده حمله نمودیم و ماحصل شکار ما تعدادی قطعه عجیب و غریب و مخصوصاً قطعه ی رویایی مان یعنی کریستال بود که عکس آنها را در ادامه می آورم.

.

.

عشق و علاقه ی ما به مخابرات و رادیوآماتوری با مجلات رادیو-تلویزیون و الکترونیک آغاز شد و به ویژه مقالات دوست پیشکسوت رادیوآماتور ما، آقای محمد عاملی، این عشق را در وجود ما شعله ور ساخت.

آقای عاملی! شما ما را به چه کارهایی وادار کردید!! انشاالله صد ساله بشوید.

.

.

.

مطالب مرتبط:

آسیب زدن به این ماده ی جنگیِ حیاتی، اقدام خرابکارانه محسوب می شود! - (فیلم)

سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی

خاطرات رادیوآماتوری

جامعه رادیوآماتوری

.

.