اتصال کوتاه

.

.

شنیده‌ها حاکی از آن است که همت گروهی از رادیوآماتورهای پیش‌کسوت ایران، که بیش از 40 سال است برای قاعده‌مند و قانونی‌کردن رادیوآماتوری در کشور در تلاش و کوشش بوده‌اند، با یاری مسوولان وزارت ارتباطات و فن‌آوری اطلاعات و سازمان تنظیم مقررات رادیویی به بار نشسته است و «انجمن رادیوآماتوری ایران» در حال شکل‌گیری می‌باشد و به نظر می‌رسد که در آینده‌ی نزدیک این سرگرمی علمی در کشور عزیز ما هم جای خود را در میان نوجوانان و جوانان دانش‌دوست به وسعت باز کند.

در مورد رادیوآماتوری پیش از این مطالبی به خوانندگان تقدیم شده بود و پس از این هم در این خصوص خواهم نوشت و در این مسیر، به ویژه، به پیش‌کسوتان رادیوآماتوری در ایران و روند تلاش‌های پی‌گیرانه‌ی آنان خواهم پرداخت.

در این مقاله، با یکی از سرگرمی‌های علمی در حاشیه‌ی رادیوآماتوری، که دوستداران فراوانی در سطح جهان دارد، آشنا می‌شویم: «شنیدگری موج کوتاه». این سرگرمی دلچسب می‌تواند برای علاقه‌مندان به رادیوآماتوری گام نخست در مسیر دریافت پروانه برای برپاکردن ایستگاه فرستنده-گیرنده‌ی رادیوآماتوری باشد.

.

.

شنیدگران موج‌کوتاه هم «کارت تایید‌تماس» یا «کارت‌^[1]QSL» می‌گیرند و می‌فرستند

در میان مخابرات‌چی‌های آماتور یا «رادیوآماتور»ها معمول است که پس از هر ارتباط بی‌سیم، طرفینِ تماس رادیویی برای همدیگر کارتِ تایید‌تماس یا کارتِ‌QSL بفرستند. وظیفه‌ی این کارت‌ها، تایید این نکته است که طرفین با هم در روز و ساعت معینی در یکی از باندهای مجاز آماتوری یک تماس رادیویی موفق داشته‌اند و اصولاً در فرهنگ مخابراتی و رادیوآماتوری عبارت QSL به معنی «من تماس رادیویی را تایید می‌کنم» است.

.

.

بر روی این کارت مهم‌ترین ویژگی‌های تماس نگاشته می‌شود. این ویژگی‌ها عبارتند از: شناسه^[2] یا علامت‌خطاب (Call sign) ایستگاه مقابل، تاریخ، ساعت، فرکانس، نوع عمل مخابراتی، گزارش کیفیت علایم دریافتی از ایستگاه مقابل و همچنین نام و نشانی و علامت‌خطاب صادرکننده‌ی کارت. در اغلب موارد، علاوه بر داده‌های بالا، از تیپ و نوع دستگاه‌های مخابراتی و آنتن‌هایی که برای تماس رادیوآماتوری مورد استفاده قرار داشته نیز نام برده می‌شود. همچنین، اطلاعاتی در مورد این که این ایستگاه‌ها به کدام انجمن رادیوآماتوری وابسته هستند و شماره‌مسلسل کارت‌ها، که برای اعطای برخی گواهی‌ها ضروری هستند نیز، روی کارت درج می‌شود.

در دوران آغازین فن مخابرات آماتوری، به دست آوردن چنین کارت‌هایی بسیار باارزش بود، زیرا توانایی فنی ایستگاه بی‌سیم آماتوری را مستند می‌ساختند.

با توسعه و تکامل فن‌آوری، حتی در میان رادیوآماتورها، دیگر چندان تعجب‌برانگیز نیست که با استفاده از دستگاه‌های امروزی در هر ساعت شبانه‌روز، بتوان به تقریباً همه‌ی نقاط جهان دسترسی رادیویی داشت. از این نگاه، کارت‌های‌QSL اهمیت فنی پیدا می‌کنند. امروزه، اما، این کارت‌ها بیش از هر چیز مطلقاً به مثابه تایید انجام تماس رادیویی هستند و بس. این موضوع انگیزه‌ای برای صدور دیپلم‌های افتخار شده که با ارایه‌ی تعداد معینی از کارت‌های‌QSL به دارنده‌ی آنها اعطا می‌شود و از این جهت، اثبات و تاییدی بر مقدار معینی فعالیت‌های مخابراتی است.

رد و بدل‌کردن کارت‌های‌QSL موضوعی نیست که فقط در میان رادیوآماتورها معمول باشد. و نیز، این کار تنها به رادیوآماتورهایی که تماس رادیویی میان آنها برقرار شده نیز محدود نمی‌باشد. حتی کسانی که به طور «غیرفعال» و در حاشیه‌ی تماس رادیوآماتورهای دیگر، «شاهد شنیداری» در برقراری تماس رادیوآماتوری بوده‌اند نیز می‌توانند از موقعیت پیش‌آمده استفاده کرده و برای ایستگاهی که آن را شنیده‌اند، از طریق ارسال یک کارت‌QSL یک «گزارش دریافت» بفرستند و همزمان تقاضا کنند که از ایستگاه شنوده‌شده نیز تاییدیه‌ای در مورد گزارش‌شان دریافت نمایند.

به افرادی که به موج کوتاه به عنوان یک سرگرمی علمی گوش فرامی‌دهند و شاهد شنیداریِ تماس مخابراتیِ رادیوآماتورها هستند، «شنیدگر موج کوتاه» و یا SWL-er می‌گویند که کوتاه‌شده‌ی Short Wave Listener است.

گرفتن یک چنین «گواهی دریافت» یا «گواهیِ شنید» یا به کوتاهی «کارت SWL-QSL» به عنوان یک فرد «شنیدگر موج کوتاه» برای همگان میسر است. برای این کار نیازی به گذراندن آزمون^[3] رادیوآماتوری نیست، بلکه بر عکس، گواه دیگری است بر تماس مخابراتیِ یک رادیوآماتورِ دیگر، که برای او گذراندن یک آزمون رادیوآماتوری پیش‌شرط فعالیت‌اش می‌بوده است.

هر هموند باشگاه رادیوآماتوری آلمان می‌تواند کارت‌های SWL-QSL را از طریق بخش «مدیریت توزیعِ‌^[4]QSL» این باشگاه به صورت رایگان به تمام رادیوآماتورها در سراسر جهان بفرستد.

در این حالت، به جای علامت‌خطاب خودی، یک نمره‌ی‌SWL به کار برده می‌شود که دربردارنده‌ی شناسه‌ی کشوری (DL برای جمهوری فدرال آلمان)، شناسه‌ی‌DOK^[5] (شناسه‌ی استانی/منطقه‌ای) و شماره‌عضویت هفت‌رقمی باشگاه رادیوآماتوری آلمان است.

مثال‌ها:

                        DL-L01/1695071

                       DL-G15/1792787

                       DL-N11/1393669

علاوه بر این‌ها، ارزش بالای فعالیت شنیدگری موج کوتاه در پیش‌آمادگی علاقه‌مندان برای گذراندن موفقیت‌آمیز آزمون رادیوآماتوری به اثبات رسیده است. کُدهای سرزمینی و واژه های کوتاه‌شده‌ی رایج در مخابرات آماتوری می‌توانند برای کسانی که تا پیش از آن با چنین مطالبی سر و کار نداشته بوده‌اند، مانع بزرگی باشند، اما برای شنیدگران موج کوتاه موضوعاتی کاملاً آشنا هستند. شنیدگران موج کوتاه در فن‌آوریِ دریافت رادیویی باتجربه هستند و در مقایسه با دیگران همواره دارای این برتری هستند که می‌توانند بدون تمرین سنگینِ شنیداری قبلی، با اطمینان به جلسه‌ی آزمون رادیوآماتوری بروند.

باشگاه رادیوآماتوری آلمان برای تقویت این تجربه و برای آموزش چگونگی مستندسازی فعالیت‌ها، آزمونی زیر نام «آزمون‌DE» آماده کرده است. این آزمون می‌تواند از طرف مدیر هر یک از اتحادیه‌های منطقه‌ای برگزار گردد و در آن از شنیدگران موج کوتاه مسلط بودن بر مبانی فنی، فن‌آوری عملیاتی و آشنایی با مقررات انتظار می‌رود.

با موفقیت در این آزمون، به فرد شنیدگر موج کوتاه یک شناسه‌ی‌^[6]DE اعطا می‌شود که از حروف DE ، یک رقم میان 1 تا 9 و سه حرف الفبا، که به دلخواه قابل انتخاب است، تشکیل می‌یابد. به عنوان مثال: DE4CWL, DE8BUS و مانند این‌ها. شناسه‌های شنیدگریِ موج کوتاه با رقم صفر، مانند: DE0AAA, DE0WSS برای دارندگان عنوان «قهرمان دریافت رادیوییِ آلمان» رزرو شده‌اند که پس از گزارش‌های شنیدگریِ تاییدشده‌یِ متعدد، به گروه‌های رادیوآماتوری اعطا خواهند شد.

داده‌های مندرج بر «کارت‌های تایید تماس شنیدگری موج کوتاه» (^[7]SWL-QSL-Card) تفاوت زیادی با آنهایی که رادیوآماتورها بین خودشان برای تایید تماس متقابل رد و بدل می‌کنند، ندارند. در نتیجه، هر کارت تایید تماس شنیدگری موج کوتاه دربردارنده‌ی علامت‌خطابِ ایستگاه شنیده‌شده، تاریخ، ساعت (به وقت جهانی UTC)، فرکانس، نوع عمل مخابراتی (مانند نوع مدولاسیون)، گزارش محتوای تماس، و علامت‌خطاب ایستگاه مقابل که ایستگاه شنیده شده با آن در تماس بوده، می‌باشد. علاوه بر این‌ها، کارت‌های گفته شده، می‌توانند درست مانند کارت‌های تایید‌تماسِ رادیوآماتورها دربردارنده‌ی اطلاعاتی در مورد تجهیزات ایستگاه و یا نکات و یادداشت‌های فردی هم باشند.

روشن است که بر روی این کارت‌ها درج شماره‌ی شنیدگری موج کوتاه یا، در صورت در اختیار داشتن، نشانه‌ی‌DE و همچنین نام و نشان خود فرد شنیدگر نباید فراموش شوند.

رادیوآماتوری که شنیده شده و از او تقاضای تایید گزارش شده است، یک کارت تایید‌تماس خودی را با اطلاعات مندرج بر «کارت‌ تایید‌تماس شنیدگری موج کوتاه»ی که دریافت کرده، پس از مقابله با مندرجات دفتر تقویم تماس‌های خود و اطمینان از درستی آنها، پر می‌کند و به این شکل صحت مشاهداتِ شنیدار موج کوتاه را تایید می‌نماید.

.

.

نظر به این که برای شنیدگرها نیز این امکان موجود است که با جمع‌آوری این کارت‌ها، که از رادیوآماتورها به دست می‌آورند، از باشگاه تقاضای دریافت یک گواهی یا دیپلم افتخار کنند، به این دلیل، برای هر رادیوآماتور هم امری بدیهی است که باید کارت‌های تایید تماس شنیدگرهای موج کوتاهی را که صادر می‌کند، درست مانند کارت‌های تماس بین رادیوآماتورها، به درستی و به طور کامل پر کند.

(بخش بعدی)

.

.

مطالب مرتبط:

آگاهی هایی در مورد «شنیدگرانِ موج کوتاه» یا «اس.دبلیو.ال.»ی‌ها – بخش 2

.

.

برای آگاهی بیش‌تر:

چند مقاله برای نوآموزان رادیوآماتوری

.

.

پانویس‌ها: